Główne odmiany dębu

Dla osób niezaznajomionych z drewnem może okazać się kłopotliwe rozpoznanie tego „prawdziwego” dębu. Nic dziwnego, bowiem istnieje wiele odmian tego szlachetnego drzewa, które różnią się między sobą nie tylko wyglądem, ale także właściwościami i zastosowaniem. Ogólnie odmian dębu jest kilkaset, z czego w Polsce pojawiają się trzy: dąb szypułkowy, dąb bezszypułkowy oraz dąb omszony.

Jak wygląda dąb?

Z reguły drzewo to osiąga wysokość do 30 metrów w przypadku dębu szypułkowego — możemy go poznać po tym, że jego żołędzie zwisają na szypułach (stąd też nazwa). Posiada on „odwrotnie jajowate, klapowane liście”.  Kora tej odmiany dębu jest szara i bardzo często okazale spękana. Jest to w naszym kraju drewno, które producent mebli drewnianych (Wadowice) nadzwyczaj ceni, głównie ze względu na swoją wytrzymałość i twardość oraz naturalną ochronę przed zgnilizną, którą dąb zyskuje dzięki dużej zawartości garbników, czyli taniny, które znajdują się na zewnętrznych częściach drzewa i chronią je przed szkodnikami. Ich nazwa oznacza korę dębową, słowo to pochodzi z języka starołacińskiego.

Dąb bezszypułkowy różni się nieco od swojego poprzednika. Jego szypułka jest krótka, a ogonek dłuższy, kora mniej spękana, pień ciągły. Jego drewno również jest bardzo cenione w stolarstwie. W naszych realiach warto znać przede wszystkim te dwie odmiany dębu, ponieważ jest to drzewo powszechnie występujące w Polsce, najczęściej jako domieszka lasów mieszanych, a czasami tworzące samodzielne lasy zwane dąbrowami.

Jeśli chodzi o dęba omszonego, to jako ciekawostkę warto podać fakt, iż występuje on w rezerwacie Bielinek nad Odrą, gdzie znajduje się w izolowanym stanowisku — został tam wprowadzony sztucznie. Jak
o że jest to odmiana ciepłolubna, z pewnością prędzej znajdziemy go podróżując po leśnych terenach południowej Europy oraz Azji Mniejszej.

Liście dębu zależą od gatunku dębu, jednak w większości przypadków są one duże, okrągłe lub owalne, skórzaste i mają ciemnozielony kolor. Mogą być klapowane lub całosieczne, zwykle posiadają ząbki lub karbowanie na krawędzi liścia. Liście dębu wyrastają na długich ogonkach, a ich rozmiary mogą się różnić w zależności od gatunku. Niektóre gatunki dębu mają liście błyszczące po górnej stronie, a matowe po spodniej stronie, inne natomiast mają liście cały czas matowe.

Rzeczny król — czarny dąb

Czarny dąb, polski heban, dąb kopalny czy dąb wykopaliskowy to nazwy handlowe drewna pochodzącego z dębów, które znajdowały się pod ziemią lub pod wodą przez co najmniej kilkaset lat. Ten rodzaj drewna charakteryzuje się ciemną barwą, wynikającą z reakcji garbników z obecnymi w wodzie lub ziemi solami żelaza. Warunki, w jakich drewno przetrwało, mają znaczący wpływ na jakość i kolor. W przypadku częstych wahań poziomu wód gruntowych, drewno jest bardziej narażone na rozkład i utratę właściwości mechanicznych. Natomiast dęby znajdujące się w zbiornikach wodnych, bagnach i torfowiskach, przetrwały w bardzo dobrym stanie, dzięki stałej wilgotności.

Czy dąb to najlepszy materiał do produkcji stołów?

Dąb jest jednym z popularniejszych i cenionych materiałów do produkcji mebli, w tym także stołów. Jest to drzewo bardzo trwałe i odporne na uszkodzenia, co czyni je idealnym materiałem do produkcji mebli, które będą często używane i muszą być trwałe. Dąb jest także materiałem o pięknym wyglądzie, jego ciemna barwa drewna dodaje elegancji i szyku wystrojowi wnętrz. Warto jednak pamiętać, że istnieje wiele innych rodzajów drewna, które mogą być również dobrymi materiałami do produkcji mebli, takich jak: jesion, czereśnia czy orzech. Wiele zależy od indywidualnych preferencji, oczekiwań co do wyglądu i trwałości mebli.